นกกรงหัวจุก

ลักษณะนกกรงหัวจุกที่สวย
1.ปลายจุกโค้งไปข้างหน้าพองาม ปลายจุกต้องรวบเป็นปลายแหลมไม่แตก
2.ดวงตาเข้ม ดุดัน
3.ฐานจุกใหญ่ลาดชันขึ้นมาจากท้ายทอยไปจนถึงปลายจุกโดยที่ไม่สะดุดหรือมีรอยยัก
4.กระโหลกหัวใหญ่ได้รูป
5.แก้มแดงใต้ตาสีสด ใหญ่
6.ลำคอไม่สั้นหรือยาวเกินไป
7.หลังโค้งลาดเป็นเส้นต่อเนื่องตั้งแต่ปลายจุกถึงปลายหาง

8.ลำตัวไม่ป้อม หรือยาวไป
9.เกาะยืนยืดตัวตรงเกือบได้ฉาก
10.หางทิ้งตรงลงมาเก็บปลายหางเป็นเส้นเดียวหรือเส้นคู่ ปลายไม่แตกหรือกระดก ความยาวของหางต้องไม่สั้นหรือยาวไป
11.บัวก้นใหญ่ล้นออกมามีสีเส้มหรือแดงจัด(ปัจุบันบัวสีเข้มจัดของนกแข่งไม่มีแล้ว อาจจะเป็นได้ว่านกที่เลี้ยงอยู่ในกรงเลี้ยงเป็นเวลานานนกอาจจะได้รับสารอาหารไม่ครบถ้วนเหมือนกับนกที่อยู่ในธรรมชาติ)
12.นิ้วเท้าและเล็บมีสีเข้ม
13.แข้งไม่เล็กหรือใหญ่มีสีเข้มเกือบดำ เกล็ดที่ขาต้องขึ้นไม่มากเกินไป เวลาเกาะต้องยืนยืดกางขาพองาม
14.ปลายปีกเก็บเข้ารูปแนบกับลำตัวไม่ห้อยตก ขนของปีกเรียงเป็นระเบียบ
15.อกใหญ่โค้งนูนออกมาได้รูป
16.หมึกคอดำเข้มเกือบรอบ
17.คอพองใหญ่อยู่ตลอดเวลาตอนนกกำลังเล่น
18.ปากหนาใหญ่สีเข้ม
เรี่องความสวยงามของนกเป็นเรื่องของความรู้สึกมุมมองของแต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน ถ้าใครมีข้อคิดเห็นเป็นอย่างไรบ้างก็แสดงออกมาได้ครับ

โดย บ้านนา(พัทลุง) [30 มิ.ย. 2545 , 15:33:41 น.]
ขอเพิ่มเติมนะครับ
นกที่รูปร่างสวยกับนกลีลาสวยงามเป็นคนละส่วนนะครับ เพียงแต่ว่านกที่รูปร่างสวยเมื่อเล่นได้ลีลาที่สวยงามแล้วจะช่วยส่งเสริมนกตัวนั้นให้ผู้ที่พบเห็นแล้วประทับใจขึ้นไปอีกครับ
สังเกตุให้ดีกติกาการแข่งขันนกไม่ว่าแข่งแบบไหน(สากลหรือ4ยก)คะแนนนกที่สวยนั้นไม่มีครับ(ไม่มีช่องให้กรอก)มีแต่ช่องคะแนนลีลาเท่านั้น
นกที่เก่งแต่ไม่สวยราคานกจะต่างจากนกที่เก่งและสวยด้วยอย่างมาก ตรงจุดนี้เป็นข้อให้คิดนะครับ
และนกระดับดังๆทั้งหลายสังเกตุได้ว่าไม่ได้เก่งเพียงอย่างเดียวความสวยก็ไม่แพ้กัน
ส่วนตัวผมแล้วนกที่เก่งต้องสวยด้วยครับ เป็นเรื่องของจิตใจชอบมองอะไรที่สวยๆไว้ก่อน
ส่วนเรื่องลีลานกที่สวยขอไว้วันหลังครับ

โดย บ้านนา(พัทลุง) [1 ก.ค. 2545 , 00:17:06 น.]

จุดเริ่มทางสรีระนกปรอทหัวโขนเคราแดง
จากสูงสุดไปสู่จุดต่าง ที่พอจำได้ (ไม่ใช่วิชาฝังเข็มของหมอโฮจุน) นะครับ อิอิอิฮาๆๆๆๆ
1.ลักษณะโดยประเมิน นกร้องเสียงดี
2.คำว่านกสู้ กับ นกเพลง มีความหมายต่างกัน

1.1 ลักษณะรูปพรรณ ของนกร้องเสียงดี ต้องอาศัยส่วนต่างๆ ของนกเองเป็นส่วนประกอบ 6 อย่าง เช่น
- ส่วนของใบหน้า ,ส่วนจงอยปาก บน-ล่าง , ความสำคัญของลิ้น , โพรงจมูก ,กล่องเสียง ,ช่องว่างของส่วนท้องห่างกว่านกโดยทั่วไป
เราคงไม่สามารถขอยืมนกเสียงทองของใคร มาอ้าปาก แหกปากดูได้ เจ้าของคงไม่ยอม ฉะนั้น ตำราจากหนังสือคัมภีร์ นกกรงหัวจุก นี้อาจจะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อย ใครจะไปรู้ละ
ในหลัก ที่กล่าวมา นกมีส่วนประกอบของใบหน้า ซึ่งนำมาพิจารณาได้ยาก แต่ต้องอาศัยความเป็นผู้ช่างสังเกต เก็บสะสมประสบการณ์ไปเรื่อย จึงจะพอประเมินคุณค่าในการดูรูปพรรณของนกในอนาคตได้ ค่อนข้างมั่นใจ 60-70เปอร์เซ็นต์ ของท่านผู้อ้างถึง ดังกล่าว รวมท่านอื่นๆ ซึ่งมีความรู้เข้าใจดีสอดคล้องกันเอา ท่านทั้งหลายที่เอ่ยไป ล้วนคลุกคลีในเรื่องนกมานาน
ท่านได้กล่าวเอาไว้ว่า คุณสมบัติของนกเสียงที่ดี (เสียงดี)
1. ท่านให้ดูส่วนของใบหน้าและหัว ขนที่ใบหน้าตั้งแต่ขนอุย คือขนอ่อนถึงขนแก่หรือขนบนหัวเส้นใหญ่ๆ จะต้องลู่ตามกันเป็นระเบียบแนวเดียวดูราบเรียบเป็นระเบียบสวยงาม
2.ส่วนจงอยปาก นกเสียงดี ปากล่าง ปากบน จะประกบกันสนิท เพื่อไม่ให้เสียงแตกกระจายหรือเสียงพร่า เบาบาง เวลานกออกเสียงร้อง
3.ปากล่าง - ปากบน เพดานปากบนกล้างลึก เพดานปากล่าง (ด้านใน) ลักษณะรูปแบนๆข้างๆ จะมีร่องลงสองข้างเล็ก เวลาปล่อยลมเพดานลิ้นกระดกออกมา เป็นระยะๆ เพดานปากบนเปิดร่องจมูก รีดเสียงแง้มปากล่างพอประมาณ ปล่อยลงเสียงอันดัง ออกมาก้องกังวานสู่ภายนอก
4.นกกรงเสียงดี ความสำคัญของลิ้น ให้ดูที่ปลายลิ้น ปลายลิ้นค่อนข้างบาง มนไม่สั้น ไม่ยาว ทิศทางของเสียงต่างๆจึงสำคัญอยู่ที่ปลายลิ้น เสียง เอื้น สูงๆ ต่ำๆ หรือร้องแบบรีดเสียงเหล่านี้ ขึ้นอยู่กับลิ้นทั้งสิ้น
5.โพรงจมูก ความสำคัญของโพรงจมูก รูจมูก นกเสียงดี จะเปิดกว้างนิดๆ แต่ไม่กล้างเกินไป ผู้เลี้ยงต้องหมั่นสังเกตเองคอยดูบ่อยๆ นกมีอาการปรกติดีอยู่ อย่าให้มีน้ำมูก(เป็นหวัด)ได้ นกจะๆไม่มีเสียงที่ดี ต้องรีบรักษาโดยด่วน ก่อนจะลุกลาม จนเสียงแหบแห้ง
6.ความสำคัญของกล่องเสียง หรือกล่องลมที่พักลม ถุงลม ท่านผู้รู้บรรยายว่า ให้ดูที่คอ โดยมองจากภายนอกเอา ดูว่า คอค่อนข้างใหญ่กว่านกร้องเสียงเบา (หมายถึงนกที่ร้องออกเสียง) ดังได้ไม่ไกลมาก แต่ไม่ได้หมายความว่านกร้องเบาๆ(บ่น) นั่นคนละอย่างกัน
7.นกที่ร้องออกมาเต็มที่ กับร้องเบาๆ แล้วแต่กิริยาของอาการร้อง นั้น นกเปร่งเสียงเต็มที่แล้ว ยังฟังดูว่าเบาอยุ่ ให้เข้าใจว่า นกนั้นร้องเสียงเบา แต่ถ้าความเบา นั้น ร้องได้เป็นเพลง เป็นสำนวน ฟังแล้วไพเราะดี ให้ย้อนกลับไปดูที่ ข้อความที่กล่าวมาข้างต้น
8.ส่วนสำคัญของท้องนก ท้องนกจะทำหน้าที่เก็บอหารย่อยอาหารแล้ว ยังทำประโยชน์ในด้านขยายในรูปถุงลมแบบหยืดหย่อนได้ขณะที่นกต้องการลมมากๆ ท้องจะทำหน้าที่ขยายและเป็นที่รัดลม ส่งไปที่พักลมคือที่คอนก หรือเรียกกล่องลม
ความสำคัญของกลไกเหล่านี้ จะทำหน้าที่สานสัมพันธ์กัน เป็นขั้นเป็นตอนสลับซับซ้อน แบ่งหน้าที่ทำคนละส่วน พอถึงเวลาต้องการลม จะทำหน้าที่ของมันเองโดยอัตโนมัติ
ในรูปพรรณสันฐานของนกเสียงดี คุณสมบัติเด่นๆ ที่สำคัญประเภทกลุ่มนกเสียงดี ตามที่กล่าวมานั้น เป็นองคืประกอบในการเรียนรู้ ด้านเบสิคพื้นฐาน ที่จะนำไปสู่แนวทางค้นคว้าด้านอื่นๆ ต่อไป การแสวงหาของนักค้นคว้า คว้าดาว จะยังไม่สิ้นสุดเพียงเท่านี้ ผู้เขียนเองก็ยังค้เนคว้า คว้าดาวต่อไป เพิ่มเติมอีก นอกเหนือจากส่วนที่กล่าวมาทั้งหมด
คำว่านกสู้ กับนกเพลง ความหมายต่างกัน คำว่านกสู้ไม่ได้หมายความว่านกตัวนั้นๆ จะเป็นนกเสียงดีเหสมอไป เป็นแต่เพียงนกมีอึปนิสัย ออกไปทางนกเกเร(หมายถึงถ้าเป็นคนก็คนเกเรหรือนักเลงนั่นเอง) ในความเป็นจริงนกชนิดนี้มีนิสัย ซุกซน จอมเกเร ชอบใช้อารมย์ จิกตีกัน ชนกัน แต่ถ้าจะมองแบบน้รักๆ ก็ดูเป็นกีฬาตามภาษาแบบของนกๆ ไป ดูดีน่ารักไปอีกแบบ
นกสู้หมายถึง เป็นกลุ่มประเภทนกที่มีความห้าวหาญ แบบบ้าระห่ำ คือคะนอง หังเอาชนะคู่ต่อสุ้อย่างเดียวไม่พึงประสงค์ จะร่วมวงสนทนา เสวนะโต๊ะกลมกับศัตรูหรือฝ่ายตรงข้าม ผลความดีด้านเสียงร้องที่ไพเราะ จึงมีในกลุ่มนกประเภทนี้ไม่มากนัก แต่ใช่ว่าจะไม่มีเสียเลย เสียงร้องกลุ่มนกชนิดนี้ มักจะส่งเสียงดัง แกนเสียงฟังหยาบก้าน เสียงจะกราดเกี้ยว ออกเสียงตะหวาด ความไพเราะนุ่มนวลจึงมีน้อย
ลักษณะทั่วไป เรามักได้ยินคำว่า (นกดุ) มีจุดดเด่นเป็นที่สังเกตอันหนึ่ง คือให้สังเกตดูที่จุกบนหัวค่อนข้างจะยาว และตั้งชี้ตรงปลายโค้งไปข้างหน้าอย่างเห็นได้ชัด มีกิริยา แบบในตาดูแบบเหยี่ยว และ คมใสแวววาว
อีกตำรากล่าวไว้ว่า นกดุ มีลีลา ชอบเต้นไปมา ตีลังกาบ่อยๆ บางคนเข้าใจว่าเป็นนกนิสัยไม่ดี ไม่นิยมเลี้ยงกัน นกที่มีกิริยาแบบนี้ บางท่านกล่าวว่า น่าจะมาจากความดุของนก มากกว่าจะมาจากสาเหตุอื่น อย่างบางท่านเข้าใจกัน "คำพังเพยที่ว่า " ทำอะไรเค้าไม่ได้ ก้เต้นแล้งเต้นกา (อันนี้ความคิดของผมเอง